e velaí a proposta sen perder a frecuencia, nin o sinal, no desexo de conecta coíntimo. E así a complicidade do sentepensar. Nada de perdas innecesarias, queunha , das dúas oportunidades que se dean, non será moito pedir, que sexa a dequerer ler e así quedarse dando voltas e máis voltas, nas vivencias, nasexperiencias. No posible destes versos, na lectura de conquistas, oxalá eles toquen aalegrías e así vaian a menos as indiferencias, e se marquen espazos sentidos deemocións. Que ben así, dar o paso de tentar o ando do traxecto polos poemas.Canta ilusión en apañar bo rianxo e levalo ao directo, activado, a poder seraprendendo e soñando ti e vós os meus e nosos soños ( os rotos tamén) e tratar asíde irmos a algún lado, pois a poesía quere que vaiamos a ela todos os días e logoque viaxemos onde nos pete e poidamos. Volvámonos formigas de formigas. Noncamiñemos levados polos silencios. Afloremos os desexos ocultos. Fagamos vida davida ( e para ela).Recuperemos nos versos , se for o caso, e pola lectura, máis fíospara nos encantamentos obrar de mellor gusto. Velaí este conecta co íntimo,poesía que volve, palabra a camiñar, un anaco de relación diso (e niso) quechamamos vida. Marca: Não Informado